Chao Gong

De Chao gong is de meest beroemde in onze reeks traditionele Chinese slaginstrumenten. De meeste westerlingen zijn dol op de Chao gong en de windgong.

De Chao gong is gemaakt van elektrolytisch koper en tin. Hij is vrijwel plat, behalve aan de buitenrand, die naar binnen gezet is, zodat er een soort cilinder ontstaat. Bij een gong van 25 cm doorsnee bijvoorbeeld staat de rand ongeveer 1½ cm recht omhoog. Het hele oppervlak van de gong is iets hol (rond), in de richting van de kant waar ook de rand naar staat. Het middelpunt en de rand van een Chao gong hebben aan beide zijden nog de zwarte laag koperoxide die gevormd wordt tijdens het maakproces van de gong. De rest van de gong is blank gepoetst. Chao gongs zijn er in een serie van 18 cm tot ruim 2 meter in doorsnee.

De oudste Chao gong werd ontdekt in een graftombe in de Guixian vindplaats in het autonome gebied van Guangxi Zhuang in China. Hij wordt gedateerd in de vroege westerse Han Dynastie (202 v.Chr. tot 5 na Chr.). Ze stonden bekend om hun zeer intense en spirituele klank, die gebruikt werd bij rituelen en stamvergaderingen.

Volgens de traditie werden Chao gongs gebruikt om de weg vrij te maken door de stad, voor hoogwaardigheidsbekleders en tijdens processies, zoiets als de sirene tegenwoordig. Soms werd een bepaald aantal slagen op de gong gebruikt om aan te geven hoe hoog een bepaalde gezagsdrager stond. Op die manier konden twee functionarissen, die elkaar onverwacht op straat tegenkwamen, weten wie er voor wie moest buigen.