Shungiet is een zwarte steensoort van meer dan 2 miljard jaar oud, die op steenkool lijkt. Het bestaat uit een unieke natuurlijke structuur, tussen amorf (niet-kristallijn) steen en grafiet in. In het algemeen is shungiet een steensoort dat grotendeels bestaat uit kleine, verdeelde globuleuze koolstofdeeltjes (98%) in kristallijne toestand, en een bijzondere vorm van koolstof, die fullereen wordt genoemd. Shungiet kan (vervuilende) deeltjes uit de omgeving in zich opnemen, werkt anti-bacterieel, heeft een groot vermogen tot adhesie (moleculaire aantrekking) ofwel de eigenschap om te communiceren met andere stoffen, en afweereigenschappen tegen straling. De steen wordt gebruikt ter bescherming tegen elektrosmog, bijvoorbeeld bij computers.

Shungiet wordt al vanaf de 18e eeuw toegepast bij medische behandelingen. Peter de Grote stond aan de wieg van het eerste Russische kuuroord in Karelia, en maakte daar gebruik van de waterzuiverende werking van shungiet, die hij persoonlijk al had ervaren. Ook bevorderde hij het gebruik ervan bij de aanmaak van gezuiverd water voor het Russische leger. De anti-bacteriële eigenschappen van shungiet zijn bevestigd door moderne testmethodes.